تجهیزات ایمنی و ضرورت استفاده از آنها در ارتفاع
ضرورت استفاده از تجهیزات ایمنی کار در ارتفاع
طبق آئیننامه ایمنی کار در ارتفاع، هر کار یا فعالیتی که موقعیت انجام آن، در ارتفاع بیش از 2/1 متر از سطح مبنا باشد انجام گیرد، کار در ارتفاع محسوب میشود. کار کردن در ارتفاع ممکن است بسیار حادثهآفرین باشد و نتایج جبران ناپذیری مانند تلفات جانی به دنبال داشته باشد. افراد برای حفظ جان خود و به منظور کاهش حوادث در محیط کار ملزم به استفاده از تجهیزات ایمنی کار در ارتفاع هستند. این تجهیزات در وهله اول باید بتوانند خطر سقوط افراد را به حداقل برسانند و سپس در صورت سقوط فرد، بتوانند فرد را در مقابل صدمات جدی مصون نگهدارند و یا آسیبها را به حداقل برسانند. شاید با شنیدن “خطرات کار در ارتفاع”، سقوط در ذهن همه نقش ببندد ولی این مورد تنها خطر کار در ارتفاع نیست. مواد خطرناکی مانند آزبست، الکتریسیته، تشعشعاتی مانند نور خورشید، باد، ارتعاش، واژگونی سکوی کار و … نیز میتواند سلامتی افرادی که در ارتفاع کار میکنند را به خطر بیاندازد. اگر فرد آموزشهای لازم و قوانین کار در ارتفاع را یاد گرفته باشد و از تجهیزات استاندارد به درستی استفاده کند، میتواند خطرات مواردی که ذکر شد را به حداقل برساند.
مناطق خطر
منطقه خطر، به منطقهای گفته میشود که کار در آن منطقه میتواند برای افراد دیگر خطر خطرساز باشد ولی مناطقی نیز وجود دارند که برای خود کارگر خطرساز است. سطوح لغزنده، سطوحی که استحکام کافی را ندارد، سطوح ناصاف که ممکن است پا گیر کند و یا سطوحی که امکان سقوط وسایل از بالا وجود دارد جزو مناطقی هستند که خطرناک هستند و نیاز است از تجهیزات ایمنی کار در ارتفاع استفاده شود.. لازم است تمهیداتی برای مناطق خطرساز فراهم شود، برای مثال این مناطق با علائم و تابلوها یا نوارهای زرد رنگ مشخص شود تا افراد وارد این ناحیه نشوند.
انواع تجهیزت ایمنی کار در ارتفاع
کلاه ایمنی: کلاه ایمنی یکی از تجهیزات ایمنی است از سر محافظت میکند و استفاده از آن در هنگام کار در ارتفاع اجباری است. کلاههای ایمنی مقاوم به ضربه، سوراخ شدگی، حرارت و الکتریسیته است. این کلاهها فاقد لبه هستند تا دید کارگر محدود نشود و بندی چرمی دارد. بعضی از این کلاهها حاوی عرقگیر است تا کارگر حین استفاده راحتتر باشد.لنیارد: تسمه یا طنابی است که به کمک آن کارگر به نقطه تکیهگاه وصل میشود. باید قبل از استفاده فرسودگی و سایش این طناب چک شود. به زمان تولید آن نیز باید توجه شود زیرا عمر مفید یک لنیارد 5 سال است
کمربند ایمنی: بیشک کمربند ایمنی یکی از مهمترین تجهیزات ایمنی برای جلوگیری از سقوط است. این کمربندها ترکیبات پلیمری دارند و از ناحیه کمر بسته میشوند.
هارنس: این وسیله نیز برای پیشگیری از سقوط کاربرد دارد و فشار وارده را بین شانه ها، کمر و تنه تقسیم میکند. هارنس جنس بسیار مقاومی دارد و فرد را به سایر تجهیزات ایمنی متصل میکند.
کاربین: کاربین یکی از تجهیزات ایمنی کار در ارتفاع است که به شکل پیچی یا فقلی تولید میشود و برای اتصال قسمتهای مختلف اجزای کار به هم کاربرد دارد. این ابزارها اتصالات سریع و محکمی را به وجود میآورند و ممکن است از جنسهای مختلف و به شکلهای متفاوت (بیضی و موازی) تولید شوند. یک کاربین میتواند تا 1700 کیلوگرم وزن را تحمل کند.
شوکگیر: شوکگیر یک ابزار برای پیشگیری از خطرات جدی و کاهش آسیبهای وارده پس از سقوط است. این وسیله فشار وارده ناشی از سقوط را کاهش میدهد. باید قبل از استفاده از محصول از سلامت آن مطمئن شد.
قلاب: قلابها ابزارهای مهمی هستند که مانند سایر تجهیزات باید قبل از استفاده از کارکرد آن و سلامت همه قسمتهای ان مطمئن شد.
طناب: انواع متفاوتی از طنابها برای کار در ارتفاع استفاده میشود. طنابهای ایمنی، طنابهای پشتیبان و طنابهای رابط نمونهای از اینهاست. طنابهای ایمنی در هنگام سقوط موجب توقف سقوط فرد میشود.
تور نجات: این تورها ابزارهایی محافظتی برای کار در ارتفاع بیش از 8 متر قابل استفاده است. این تورها از استانداردهای ویژهای پیروی میکنند که با کمک به کاهش ارتفاع سقوط و جذب انرژی حاصل از سقوط، مرگومیر را کاهش میدهد.
لایف لاین: این وسیله یکی از تجهیزات ایمنی کار در ارتفاع است که هنگام سقوط، پس از 3 الی 4 متر سقوط، آن را متوقف میکند. این وسیله علاوه بر جلوگیری از سقوط، حرکات فرد را برای افزایش ایمنی محدود میکند.
خط نجات موقت: این خطوط نجات یک سیستم قابل تطبیق با سایر تجهیزات است. این خطوط، دو نوع افقی و عمودی دارند کا کاربردهای متفاوتی دارد؛ مثلا از خطوط افقی برای کار بر روی داربستها استفاده میشود و از خطوط عمودی برای دکلهای مخابراتی.
خطوط نجات دائمی: خطوط نجات سه نوع هستند: نوعی از آن مستقیما به زمین وصل میشود، نوعی با استفاده از پایه به زمین وصل میشود و نوع آخر از سقف آویزان میشود. استفاده از خطوط نجات دائمی در بعضی از پروژهها ضروری است.
قوانین و دستورالعمل های ایمنی کار در ارتفاع
لازم است برای کار در ارتفاع برنامه ریزی انجام شود، خطرات ارزیابی شود و مواردی که قابل اصلاح باشند، تحصیح شود. برای مثال اگر سکوی کار شکننده باشد، باید در صورت امکان سکو عوض شده و یا ایمن گردد. ممکن است محل کار افراد روی داربستها باشد که در این صورت، داربستها باید تحت نظارت فرد متخصص بسته شود و مطابق استاندارد باشد و از تجهیزات ایمنی کار در ارتفاع مخصوص داربست استفاده شود.هنگام کار باید شرایط جوی در نظر گرفته شود، بارندگیها، رعدوبرق، تگرگ و بادهای شدید خطر کار در ارتفاع را دوچندان میکند. در این صورت نباید کار را ادامه داد و ادامه آن باید به زمانی که شرایط نرمال شد، موکول شود. افرادی که در ارتفاع کار میکنند باید شرایط جسمی و روحی مساعدی داشته باشند، آموزشهای لازم را در حیطه وظایف خود، خطرات احتمالی و نحوه استفاده درست از تجهیزات ایمنی دیده باشند. افرادی که از ارتفاع میترسند نباید وارد این حیطه کاری شوند. نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است که محیط کار باید نور کافی داشته باشد تا کارگر دید مناسبی داشته باشد. نصب پاگرد در صورت استفاده از نردبانهای بلند ضروری است.
مقالات مرتبط:
توصیه به کارفرمایان در تهیه و استفاده از تجهیزات حفاظت شخصی
محصولات مرتبط: