به نوعی محافظ که از نفوذ ذرات عفونی به داخل حلق و مجرای تنفسی پزشکان جلوگیری می کند، ماسک پزشکی می گویند. عمدتا از این ماسک به هنگام معاینه بیمار و یا انجام عمل جراحی استفاده می شود. البته در مواردی که بیمار در محیط ایزوله به سر میبرد، استفاده از ماسک برای ملاقات کنندگان نیز توصیه می شود. به طور کلی تمامی جراحان و پرسنل جراحی، موظف به استفاده از ماسک مخصوص در اتاق عمل میباشند. از آنجایی که ماسک های جراحی به صورت یکبار مصرف تولید می شوند، از قیمت بسیار مناسبی برخوردار هستند. ماسک های پزشکی در دو رنگ سبز و سفید تولید میشوند، که نوع سبز رنگ آنها برای اتاق عمل و سفید رنگ برای مصارف عمومی هستند.

ماسک‌های جراحی ساده باعث جلوگیری از پاشیدن بزاق دهان می‌شود و از انتقال مایعات بدن از فرد پوشنده به دیگران، به عنوان مثال بیمار، جلوگیری می‌کند. آنها همچنین به پوشندگان یادآوری می‌کنند که دهان یا بینی خود را لمس نکنند، که در غیر این صورت می‌تواند ویروس‌ها و باکتری‌ها را پس از لمس یک سطح آلوده منتقل کند. آنها همچنین می‌توانند باعث کاهش انتشار قطرات مایع عفونی (حامل باکتری یا ویروس) شوند که هنگام سرفه یا عطسهٔ پوشنده ایجاد می‌شود.

هیچ مدرک روشنی وجود ندارد که نشان دهد ماسک‌های یکبار مصرف صورت که توسط اعضای تیم جراحی پوشیده شده‌است، می‌تواند خطر عفونت زخم را بعد از انجام اقدامات جراحی تمیز کاهش دهد.

برای کارمندان مراقبت‌های بهداشتی، پوشیدن ماسک تنفسی تست شده متناسب با استاندارد درجه‌بندی ماسک‌ها یا استاندارد اروپایی EN 149 FFP3 در مجاورت بیماران مبتلا به آنفولانزای همه گیر، برای کاهش قرار گرفتن در معرض ذرات معلق عفونی بالقوه و قطرات مایع موجود در هوا توصیه می‌شود. CDC اطلاعاتی در مورد محصولات تولیدکنندگان و اهمیت تناسب چنین ماسک‌هایی با اندازه صورت ارائه می‌دهد.

 

فهرست