لباس ایمنی متناسب کارگران به همراه معرفی مواد به کار رفته و نوع طراحی آن

لباس ایمنی به لباسی گفته می‌شود که به‌طور خاص برای محافظت از پرسنل در برابر خطرات ناشی از شرایط سخت محیطی یا کار خطرناک طراحی و ساخته شده باشد. برخی از لباس‌های ایمنی ممکن است برای محافظت از کارگران در برابر خطرات غیرمترقبه یا آلودگی طراحی شده باشد. پزشکان و دندان‌پزشکان برای محافظت از عوامل بیماری‌زا، از لباس‌های محافظ یک‌بارمصرف استفاده می‌کنند.

ورزشکاران از لباس محافظتی بیس بال، ماسک هاکی، جک استراپ و … بهره می‌برند. همچنین افرادی که در معرض آتش، گرما یا برودت شدید، آب‌وهوای سخت، مواد شیمیایی سمی، آلاینده‌ها، بار الکتریکی یا دید کم هستند باید با لباس مناسب مجهز شوند تا خطرات را به حداقل برسانند. همه این پوشش‌ها به‌عنوان لباس محافظ در موقعیت‌ها و مشاغل متعدد به کار می‌رود.

ویژگی لباس ‌های ایمنی

لباس ایمنی نوعی PPE (تجهیزات محافظت شخصی) است و وقتی به کار می‌رود که سایر اقدامات کنترلی نتوانند به میزان کافی تهدیدات سلامتی و ایمنی کارگر را از بین ببرند یا به حداقل برساند. لباس محافظ باید متناسب با ماهیت کار و خطرات مرتبط با آن باشد. همچنین لباس‌های ایمنی باید اندازه و سازگار با فیزیولوژی کارگران باشد، پوشیدن آن کاملاً راحت باشد و با سایر اقلام PPE سنخیت داشته باشد.

پوشش محافظ نباید وزن زیادی داشته باشد و مانع از حرکت شود. از طرفی لباس‌های محافظ نباید آن‌قدر گشاد باشد که به اشیا خارجی گیر کند و نباید آن‌قدر تنگ باشد که سبب آزار و محدودیت کارگران شود. سرآستین‌ها لغزنده نباشد و با حرکت دست کنار نرود و همچنین نباید بلندتر از قد کارگران باشد که کارگر مجبور به تا زدن آن شود.

لباس محافظ باید متناسب با وضعیت فصل در نظر گرفته شود و از تهویه مناسب برخوردار باشد. لباس‌های ایمنی باید متناسب با جنسیت کارگران طراحی شود و برای کارگران زن از ابعاد متناسب و ظریف‌تر استفاده شود. همچنین لباس‌های ایمنی باید به‌طور مناسب نگهداری و به‌موقع تعمیر و جایگزین شوند.

اطلاعات و آموزش کارگران

کارگران باید در مورد نحوه پوشیدن صحیح لباس ایمنی آموزش ببینند و اهداف و محدودیت لباس‌های محافظتی را بدانند و بدانند ایمنی از آنچه لباس برای محافظت از آن طراحی شده است به‌طور 100% نیست، بنابراین کارگران نباید خود را در معرض خطرات قرار دهند. همچنین کارگران باید بدانند چه زمان و مکانی ملزم به پوشیدن لباس محافظ هستند.

از طرفی، کارگران باید بدانند عمر مفید لباسشان چقدر است و چه زمانی نیاز به تعویض لباس دارند و باید نحوه دفع و رفع لباس محافظ آلوده به مواد شیمیایی یا بیولوژیکی را آموزش ببینند.

طراحی لباس ایمنی

کارایی لباس ایمنی به نوع مواد و سبک طراحی آن بستگی دارد. طراحی لباس‌های ایمنی معمولاً برای هدف مشخصی صورت می‌گیرد و ممکن است برای کاربردهای خارج از توصیه سازنده لباس مناسب نباشد. ازآنجاکه طراحی مهم‌ترین ویژگی تعیین کننده در کاربرد لباس است، مواد و طرح‌های کلی وجود دارد که عملکردهای خاصی را به لباس محافظ می‌دهند.

 پوشش محافظ معمولاً آخرین خط دفاعی در برابر خطر محسوب می‌شود و اعمال سیاست‌های ایمنی بهترین وسیله برای محافظت از پرسنل در برابر آسیب است. در بسیاری از مناطق کارفرمایان ملزم به ارزیابی خطرات شغلی، تهیه PPE  (تجهیزات محافظت شخصی) و آموزش کارمندان هستند.

درواقع، لباس‌های ایمنی برای تمام افرادی که در معرض فرآیندهای نامطلوب صنعتی قرار دارند جز جدایی‌ناپذیر است. پارچه‌های پلی‌استر، پنبه، آکریلیک، یا فلوروپلیمر با برچسب‌های بازتابنده نور که به رنگ زرد یا نارنجی فلورسنت چسبانده می‌شوند در بسیاری از مواقع سبب می‌شوند چهره انسان راحت‌تر تشخیص داده شود.

عملکرد لباس‌ های ایمنی متناسب یا مواد به کار رفته و نوع طراحی

در جدول زیر دسته‌بندی انواع لباس ایمنی با کاربردها و مواد مختلف، متناسب با خطرات موجود بیان شده است.

محصولات مرتبط :

•  لباس یکسره کلاه دار شیمیایی ریچم ۵۰۰۰ زرد
• آستین چرمی جوشکاری بلند
• پیش بند فلزی SCHLACHTHAUSFREUND مدل BOLERO100 نقره ای

مقالات مرتبط :

• 10 نوع کفش ایمنی که از شما در برابر هر گونه خطری محافظت می‌کنند .
• کلاه ایمنی پلی‌اتیلن و نکاتی مهم و اساسی که باید درباره رابطه با آن بدانید !